We brengen dit weekend door in een huisje in Oberhambach in de Duitse Hunsrück/Saarland, samen met Aloys en Femma, Hans en Sini en hun hond Fax.

Donderdag 28 januari

Wij vertrekken richting Arcen waar we samen met Aloys en Femma zouden overnachten. Zij zijn helaas verhinderd en komen pas vrijdagavond in Oberhambach aan. We overnachten net als vorig jaar in Hotel Arcen.
Om 11.30 uur zijn we vertrokken richting Herpen, we gaan hier de wandeling maken naar de cache “De prins op het witte paard”. Het is een prachtige wandeling met afwisselend regen en zon, maar de cache vinden we jammer genoeg niet. Achteraf blijken we een foutje gemaakt te hebben waar door we niet op de juiste plek uitkwamen. Jammer, maar we hebben wel een prachtige wandeling gemaakt. We rijden verder naar Arcen en checken in in Hotel Arcen. Een goed hotel dat in deze tijd van het jaar niet duur is. We gaan uit eten tegenover het hotel bij Brasserie Alt Arce. Als we na 2 uur het voor- en nagerecht op hebben, hebben we geen zin om langer te wachten en we rekenen af. Het eten was uitstekend, maar de wachttijd erg lang. We wachten niet langer op de koffie, die drinken we wel in ons hotel. In hotel Arcen hebben we binnen 5 minuten een heerlijke kop koffie. Na nog een kop koffie vragen we de code om te kunnen internetten. We vertrekken naar onze kamer en werken daar nog even onze mail bij, kijken het nieuws en gaan vroeg slapen.

Vrijdag 29 januari

Om half acht staan we op en pakken we onze spullen in. We gaan uitgebreid ontbijten en vertrekken uiteindelijk om 8.45 uur. We rijden eerst even naar een supermarkt voor nog wat verse levensmiddelen. Vervolgens rijden we naar de cache MrApe net buiten Arcen. Via de golfbaan vinden we een toegangsmogelijkheid, weliswaar moeten we nog een slootje over maar dat lukt allemaal prima en we vinden de cache snel.
We rijden verder naar Duitsland en in de omgeving van Vierssen maken we een wandeling naar/langs vier mysteriecaches. Voor deze caches had Herman thuis de puzzels al opgelost. Alle vier goed kunnen vinden en na nog een laatste cache in de omgeving rijden we door naar Metternich voor een laatste wandeling naar een cache. Ook dit is weer een bijzonder plekje en als we de cache vinden vliegen er 3 muisjes verschrikt weg.
Het wordt nu echt tijd om door te rijden naar Oberhambach. We komen daar nog wat later aan dan verwacht doordat we de laatste 50 km erg veel last hebben van sneeuwval. AIs we de snelweg afgaan voor de laatste 30 km is het helemaal bar en boos. Hier zijn de wegen al een tijd niet meer schoongemaakt en het is er glad, zeker met onze zomerbanden. Onderweg zagen we al een auto in de greppel liggen. Aangekomen bij het park moeten we een weg in naar het huisje toe maar dat lukt niet, we komen de licht stijgende weg niet omhoog en zitten vast. We rijden/glijden achteruit, keren en gaan weer terug naar de weg om naar de receptie te rijden. De afslag van de parkeerplaats komen we in eerste instantie ook niet op doordat we doorglijden en in een grote sneeuwbult tot stilstand komen. Twee Duitse jongemannen stoppen en zijn zo vriendelijk om onze auto weer op de weg te duwen, waarna we de parkeerplaats oprijden en de auto parkeren. We bellen Hans en Sini die al bij het huisje aangekomen zijn dat we niet verder komen en de auto daar op de parkeerplaats laten staan tot maandag. Hans komt met de bus naar de parkeerplaats om onze spullen op te halen. We installeren ons in het huisje en gaan samen eten en tegen half elf arriveren ook Aloys en Femma.

Zaterdag 30 januari

Tegen 9 uur is iedereen klaar voor het ontbijt en om 10.15 uur vertrekken we met 2 auto's om te gaan geocachen en onderweg een paar caches te doen. De eerste cache die we wilden doen ligt op 700 m van het huisje, maar we besluiten die later een keer lopend te doen want de parkeerplaats is hier niet begaanbaar.
We rijden door naar de cache “Ham Radio I”, ongeveer 40 km t.z.v. ons huisje. Ter plekke aangekomen parkeren we de auto's en vervolgens moeten we door een sneeuwhoogte van 50 cm heuvelopwaarts 'ploeteren' naar de cache, maar we hebben hem gevonden! Met moeite komen de auto's weer op de weg en gaan we op weg naar de volgende cache Nahequelle. Het is een mooi plekje waar we eerst nog wat antwoorden moeten vinden alvorens we de cache kunnen gaan zoeken. Ondertussen eten we hier in de barbeque-/schuilhut onze broodjes.
We komen er niet uit met de puzzel en besluiten verder te gaan naar de cache “Ham Radio II” een km of 6 verderop. Net als de vorige cache is ook deze puzzel thuis al door Herman en Aloys opgelost. We vinden weer een plek voor de auto's en gaan weer aan de wandel. We kunnen hier door een spoor lopen en slechts de laatste 200 meter moet weer door 50 cm sneeuwhoogte. Herman en Hans gaan voorop en de rest besluit even te wachten. Herman en Hans loggen de cache en als ze weer terug zijn blijkt Herman de GPS verloren te zijn. Herman loopt dezelfde weg terug gevolgd door Hans en Aloys. Eenmaal terug bij de cacheplek vindt Herman de GPS snel en komen ze weer opgelucht terug.
We wandelen terug naar de auto's en gaan verder naar de laatste voor vandaag de cache “Ham Radio 0” welke we snel vinden vlakbij de auto. Het sneeuwt nog steeds en we gaan terug naar ons huisje in Oberhambach. Daar aangekomen is het tijd voor koffie met Duits appelgebak en droge lange broeken. Als we weer een beetje bijgekomen zijn gaan we eten maken, plaatgrillen.

Zondag 31 januari

Na het gezamenlijke ontbijt wandelen we eerst naar de 700 meter verderop gelegen cache 'der Sauerbrunnen'. De parkeerlplaats is veranderd in een sneeuwvlakte. We zoeken hier de cache maar door de hoge sneeuw kunnen we hem niet vinden en gaan tenslotte maar weer terug naar de auto bij het husje. Hiervandaan vertrekken we met de auto nogmaals richting de cache Nahequelle. Aloys heeft gisteravond nog een telefoontje gehad van de Chris, de cache-eigenaar, en we weten nu welke antwoorden we fout hadden en wat het wel moet zijn. We gaan dus nog een keer proberen deze cache te vinden. Helaas ter plekke ligt 50 cm sneeuw en, ondanks de hint, vinden we de cache niet. Aloys belt nogmaals naar Chris, maar die is niet thuis.
We vertrekken en gaan in het naburige dorp Selbach eten bij Bistro Jägerstube omdat Aloys en Femma daarna naar huis rijden. Net als we besteld hebben, krijgt Aloys een telefoontje van Chris, hij blijkt bij de cacheplek te staan, maar hij kan zijn eigen cache ook niet vinden in de sneeuw. Chris wordt uitgenodigd om wat te komen drinken met ons in de Bistro. Terwijl wij ons eten krijgen wordt er rustig doorgebabbeld met Chris.
Na het eten nemen we afscheid van Chris en daarna van Aloys en Femma. Wij stappen voor het laatste stukje terug naar het huisje bij Hans en Sini in de bus. Hans en Eugeni voorin en Sini en Herman achterin bij Fax. Thuis gekomen drinken we koffie, kijken wat televisie en doen 's avonds nog een spelletje samen en maken het niet te laat. Het was een mooie dag met zelfs een hele tijd zonneschijn. Inmiddels sneeuwt het weer, dus belooft weer wat voor morgenochtend.

Maandag 1 februari

We staan tegen half acht op. We douchen, ontbijten, pakken onze spullen in, ruimen op en maken het huisje, waar nodig, schoon. Netjes voor 10 uur levert Sini ons sleutels in en kunnen we vertrekken. Herman heeft inmiddels onze auto sneeuw- en ijsvrij gemaakt. Het scheelt een stuk dat we gisteren samen de auto al op een schoongeveegd plekje geduwd hebben.
Heel langzaam rijden we weg, richting snelweg A1 dit is misschien wel wat om, maar Hans al gehoord dat de weg de andere kant op geblokkeerd was door vrachtwagens die vast zaten in de sneeuw. Al glibberend en glijdend bereiken we de snelweg waar we zeker de eerste 50 km met een gangetje van hooguit 50 km rijden.
Ter hoogte van Koblenz wordt de weg zo nu en dan wat beter berijdbaar. Bij Köln begint het weer hevig te sneeuwen, maar daarna wordt het weer beter en de weg afwisselend droger.
Voorbij Köln gaan we even een parkeerplaats op om daar een kop koffie te halen. Daarna nemen we afscheid van Hans en Sini die voorbij Oberhausen rechtdoor gaan i.p.v. afbuigen naar Arnhem zoals wij. Zo'n 35 km voor Zwolle is er bijna geen sneeuw meer te zien en regent het!
Het was weer een gezellig weekend met als extra bijkomstigheid een hoeveelheid sneeuw zoals we die lang niet gezien hebben. Zelfs voor de bewoners van Oberhambach (Saarland) was het een ongekende hoeveelheid sneeuw.
Om 16.00 uur zijn we weer thuis uit een “Winter Wunderland”.